Λάουμπε, Χάινριχ

(Heinrich Laube, Σπρόταου, Σιλεσία 1806 – Βιέννη 1884). Γερμανός πολιτικός, συγγραφέας και διευθυντής θεάτρου. Άρχισε να σπουδάζει θεολογία, αλλά τελικά πήρε δίπλωμα φιλολογίας και υπήρξε, μαζί με τον Γκούτσκο, ο πιο δραστήριος εκπρόσωπος του πολιτικού, λογοτεχνικού και δημοκρατικού ριζοσπαστικού κινήματος Νέα Γερμανία, που γεννήθηκε μετά την Παρισινή (1830) και την Πολωνική επανάσταση. Η δημοσιογραφική του δραστηριότητα και τα έργα του, που διαπνέονται από τις νέες φιλελεύθερες αρχές, έγιναν αφορμή να τον απελάσουν από τη Σαξονία και να τον συλλάβουν στο Βερολίνο. Το 1839 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και αργότερα στην Αλγερία. Επέστρεψε πολλές φορές στην πατρίδα του, όπου, ύστερα από την επανάσταση του 1848, εξελέγη μέλος της βουλής της Φρανκφούρτης. Διευθυντής του Burgtheater της Βιέννης (1849-67) και ύστερα του Stadttheater της Λειψίας (1869-70) και της Βιέννης (1872-80), κατόρθωσε να ανανεώσει το γερμανικό θέατρο, τόσο από οργανωτική άποψη όσο και ως προς το ρεπερτόριο. Η δράση του ως διευθυντή αποτέλεσε θετική παρακαταθήκη για την ιστορία του γερμανικού θεάτρου, αλλά τα δράματα και οι κωμωδίες του, που έχουν ιστορικο-λογοτεχνικά θέματα, παρά την ευγένεια της έμπνευσης και την άρτια τεχνική τους, υστερούν σε γνήσια δραματική και ποιητική δύναμη, που θα τα εξύψωνε πάνω από τη συνηθισμένη παραγωγή του καιρού του.